Gelecek

Geleceği hayal ettim bu gün uyumadan önce,ama nedense sadece sen aklıma geldin,düşüncelerim mola verirken kalbim seni düşünerek hızlanmaya başladı,bir sürü teknolojik alet gözümün önünden geçti,bir sürü hayal içinde yitirdim benliğimi seni düşünürken ısındı buz gibi sokaklar alevler dahada şiddetlendi bir an zamansa su  gibi aktı ayaklarımın dibinden susmayı yeğledim biraz dahada geriye gitmektense ileriye baktı gözlerim baktıkça açıldı ufuklar,iz bırakmıştı uçaklar,bir sandığa kilitlenmişti eskiyen zamanlar yıldızlara baktım bir an aklıma binlerce düşünce dank etti bir yıldız göz kırptı sanki çok uzaktan engin okyonusa diktim gözlerimi,yelkeni olmayan,dümeni kırılmış bir gemiye binip sensizliğe yelken açtım  hafiften,yosun kaplı kayalar nasılda yorgun yorgun karşılıyordu dalgaları,dalgalarda nazik ve zarif bir şekilde kucaklıyordu yosunlu kayaları...Bir cisim yaklaşıyordu uzaktan sensizlikte boğulmuş denizde,yaklaştıkça karardı gökyüzü su bir anda buz kütlelerine dönüştü aslında gelecekte sen vardın bıraktığın acılarla dolu bir oda vardı bir de,anahtarı uzayın derinliklerinde kaybolmuştu,yıldızlar bazen onu gördüklerini söyler ama sonra yine kaybederlerdi sen geçmişinle geleceğin arasındaki tek köprüydün...

Sen bir sınavsın

Sen bir sınavsın yarim senle konuşmam için akşamdan dersime çalışıp geliyorum,sen bir sınavsın çünkü çalışmayınca seni geçemiyorum sınıfta kalmışım gibiyim sanki bütünlemelerle boğuşuyorum seni dinlerken,kalemimle yazıyorum sana cevapları ama sen hep bir yazım hatası bulup not kırıyosun kalbimden sen kalbimdeki gerçek sınavsın seni her hafta çalışıyorum,tatilimi bölüm sana geliyorum sen dakikalarıda alıp beni tutuyorsun bomboş sınıfta ben hep sana çalışıyorum,kalbim bu günkü imtihanını vermek için çırpınırken sen zorlu bir hoca gibi beni şüpheli gözlerinle süzüp kağıdama dönmemi söylüyorsun,ben seni çözmeye çalıştıkça sen daha bilinmeyen denklemler oluyorsun ben silgiyle sildikçe yanlışları sen mürekkeple yeniden yazıyosun ben susmak istesemde sen konuşuyosun,sen hep not kırıyosun yıl sonunda bir kata bulut gibi çöküp üstüme kasvet salıyosun gönlüme,evet yine senden düşük aldım seni geçemedim bütünlemeye kaldım tatilimi senle bölüp senle devam ettirmek istiyorum ben artık seni çözmek istiyorum...

Gizli aşk

Hep gizledim aslında senden sevgimi,sandıklarda,dolaplarda en önemlisi de kalbimde gizledim...Ben sevdim bu aşkta seni sen görmeden hissetmeden ben kapıldım rüzgarlarda bu aşkın hüzününe,ben zincirlerde kalmış kalbimi kurtarmaya çalışırken sen dibine ittin sevgimi,gizliydin hep kalbimde sen sakladım ben herkezden sen ne zaman gitmek istesen ben dur dedim bu gidişe,yalanlar söyledin yetim kalmış gönlüme,bir 10 yılı sildin ömrümde ben yapayanlız kaldım sen benden gittikten sonra,gözlerimde bir damla yaşla dolaştım insanlar arasında ben korktum belkide bir an,yanımda olmamandan zamanın gidişinden korumaktı tek suçum seni sen hep yüz çevirdin bana ben özledim seni ömrümde ama hiç açıklayamadım sana çünkü bu aşkın adı gizli aşktı...

boş ver

Rüyama sen girdin yine dün gece,beyaz bir elbise elinde çiçek vardı birde,bende üstüme siyah bir smokin çekmişim ki sorma,sen bana doğru yaklaştın sen yaklaştıkça ben heyecandan tir tir titremeye başladım,sen yaklaştıkça ben terlerle savaşmaya başladım,sen yaklaştın bana doğru gülümsedin ve yol istedin,dünya başıma yıkıldı birde baktım ki arkamda başka bir erkek sana elini uzatmış,ağladım ama başka bir yerdeydim bu sefer,kapkaranlık bir zindan,zincirler bütün bedenimi sarmış bir şekilde kırık bir sandalyede oturmuş senin bana çektirdikler'in isminde bir filim izliyordum kafamı çevirmek istiyorum fakat iki yandan çiviler engel oluyor sonra bütün cesaretimi toplayıp çeviriyorum,çiviler bir anda beynime dalıyor,gözlerimi tekrar çevirdiğimde sizin sokakta aynı bankta oturmuş buluyorum kendimi,aynı sokak lambası aydınlatıyor yine beni,bu sefer diyorum tamam artık göreceğim ama bir bakıyorum elimdeki kağıtlar yavaş yavaş kaplıyor bedenimi ben nefes alamıyorum bir anda küçücük bir delikten seni görüyorum,gülüyosun yüzüme,sanki olanlardan zevk alıyosun gibi davranıyosun,sonra birde bakıyorum uyanıyorum ve sen yoksun,Neyse boş ver kime anlatıyorumki sen zaten yoktun...

Kes

Bu gün rest çekmek geldi içimden sana,bağırmak istiyorum sensizliğe,kapatmak istiyorum özlemini paslı demirlerin arkasına,dur sakın kaçma saklanma,artık konuşma kes,bana bağırma kes,sen sus beni dinle,aklıma gelmişken susturma beni engel olma sözlerimin içinde ki çılgın şimşeklere,hadi kaybol gözlerimin önünden bir daha salıverme hayalini gözlerimin önüne,Kes konuşma artık beni benimle bırak kaybol,kaybol da görmesin sensizliğe alışmış gözlerim,benden istediklerin bana ağır geliyor artık kaldırmak için vince ihtiyaç duyuyorum,Sende duyuyor musun bir ses derinden bir inleme ve bir acı çığlık var havada sanki sisin içinde yayılıp giden bir yalvarma var hayata sanki duydun mu sevgili yada sen kes,konuşmak sana artık eskisi kadar yakışmıyor gülüşlerin yitirmiş enerjisini ışık yaymıyor artık etrafa,ben senden bütün öfkeni devir aldım sen hala uykunun kuçağında seyahat etmekle meşkulken ben şu anda ölümle güreş tutmaktayım,uçurumlarda eski kırık kütklerin üstünden karşıya geçmeye çalışan kalbimle yolculuktayım,sen sadece sus konuşma KES...

Ölüm rabıtası

Bazen seni düşünmek bazende sensizliğe bir bakış atmak bana hatırlatır,bazen sessizlik bazende çılgınca bir şarkıdır.Sensizken oturur hayallerim bomboş bir odada yalnız başına,gözler kapanır ölüm rabıtası yapılır.Düşünmek istemiyorum der beynim,susar dudaklarım sensiz saatlerde konuşur zamanda kaybolmuş aklım,ama düşünce yine yalnızım,zifiri karanlıkta kaybolmuş benliğim,sisli sokaklarda hep şov yapmış bakışlarım,kapanmış sana açık olan kapılarım,kalmamış sana ayıracak bir zamanım.Ölüm rabıtası yapıyorum yine,azraille bahis oynar gibiyim birazda,kabirde parti misali kıpır kıpır anılarım,sayfa sayfa okudum ben seni sensizlikte kaybolmuşken,yalanlar uzun bir koy gibi uzandı benliğimde,yağmur damlaları toprakla dans ederken ezdiğim yeşilliğin haddi hesabı yok be sevdiğim...Yine ölüm rabıtasındayım ben sensizlikte kaybolmuşken kapanmış yine göz kapaklarım,ortada sefer yapıyor senin yalanların,ben yine yalnızlıkla bahis oynamaktayım.Ölüm rabıtasındayım,bedenimin her zerresinde acılarda kıvranmaktayım,zamanın içinde kaybolmuş hayatım ben bu günde ÖLÜM RABITASINDAYIM...

hayal

Bir hayaldi benim için o şehir,bir saniyelik bir anıydı belki,yaşanması gereken bir hayal.Uzaktı bana oldukça ben gitmediğim sürece,engeller vardı hep yollarımda gidemedim,zaman bir şerit gibi kesti önümü,direndim.Bir gün ansızım kendimi o hayalin içinde buluverdim,ne kadarda sevindim,ağlamak yetmezdi o an için sevinçli olmalıydı ilk defa bütün dertlerimi kenara atıp mutlu olmalıydım,gülmeli eylenlemeliydim.Her hayalin sonu olduğu gibi benimkininde sonu geldi,ama yine mutluyum...Teşekkürler istanbul

Kapat

Kapat hadi gözlerini ve bir an düşün bensiz geçen her gününü,ağla biraz her göz yaşın beni hatırlatsın sana.Kapat hadi kapılarını kimsenin aşkı girmesin kalbine benimkinden başka,her yağmuru gördüğünde ben geleyim aklına.Kapat hadi artık açık olan sandıkları benden aldığın her sevgiyi kilitle açılmasın bir daha.Kapat artık bensiz defterini ve kapkara bir sayfaya daha adım at bensiz bir sayfaya.Kapat artık ne kaldıysa geriye benden sana,kapat artık kulaklarını duymasın onlar sessiz çığlıklarımı,kapat artık gözlerini görmesinler çelik zincirlerde ki bedenimi,kapat artık avuçlarını sana verdiğim son hediye kalsın orada kimse almadan.Bende açayım ne kaldıysa kalbimde sonuna kadar herkes inansın sahte yalanlarını.Bende gideyim artık sensiz olan bir yere de açtığın yaraları sarayım bir kağıt parçasıyla.SEN YİNEDE KAPAT KALBİNİ GİRMESİN KİMSE...

Öfke

Bazen etrafımdaki onlarca insan arasında haykırmak isterim öfkemi doya doya,kendime bir dur demenin bir yolunu bulmam için bir nedene ihtiyacım var,ben susmayı da tercih ettim bunca yıl,gönlümde bir ateş varmış bunca zaman ama hep su serpmişim o ateşe.Fazla konuşmak bazen tutukluk yapıyor benim düşünce haznemde yazmaksa başlı başına bir keyif.Aklımın ucunda ki kelimeleri özgürce haykırmak istemiştim ama hiç yapamadığım için hep yazmayı seçtim ben,susmak hep ilaçtı benim ağızım için.Şimdi susmakla ilgili bir problemim yok artık doya oya haykırmalıyım öfkemi,konuşmalıyım insalarla,yada insan sandığım her canlı varlıkla,zindanlarda hapsolmuş benim benliğim,çelikten zincirlerle bağlıymışım bunca zaman,dünyanın dışında bir gezegende yaşamış kelimelerim,hep engelleyen bir virüs varmış benim kelime haznemi meğer.Bir senet imzalanmış benim hayatım için benim adıma imzamı kullanmışlar belki bir an için.Şimdi susmak yakışır bizim gibi kalbindekini kelimelere dökemeyen,sadece yazabilenler için...