Bakamıyorum

Bakamıyorum ardımdaki kil dolu saksılara,koşamıyorum önümde duran sarmaşıklara,bir ağaç gövdesi olsa bu yollar da ben bir karınca olsam tırmansam hayata doyasıya,bir güneş perdesi etrafında bir kaç sinek yıldızı dolaşıyor,sanki kelebeklerde özenmiş bu uzaya.

Bazen diye başlayan bir kaç satır güneş içinde pişirilip hak edenlere servis ediliyor gene,bir gonca gül yetişiyor kalbimde,bütün mazi kaybolurken gözlerimde bir gelecek şekilleniyor kalemimde,başladığım işi bitirmek için yolluyorum sayfaları,bir yaprağın bekçisi engel oluyor kafiyeye,

Sanki yokum ben benim içimde,sanki tam değil yazdıklarım sayfalarda,özlüyorum hiç görmediğim bir kuşu,bekliyorum dostlarımı tam burda,ben sahte bir senaryonun içinde sanki yokluk filminde baş roldeyim.Karmakarışık bir düşünce ile bekliyorum.

Dördüncü günün ardından gene bakamıyorum semaya,masal denilen acımasız yazıların mutlu kahramanları bir bir vuruyor hayal dünyama,şaşkınlığım sanki dahada fazla olmuş daha fazla kaçmaya çalışıyorum kendimden,bu gün ben bende değilim galiba.

Ama bir kuş var gelecekte kurduğum gök yüzünde,ben umutlara sarılıp o kuşa gidiyorum,bu hayatın kasvetinden o kuş kanatlandırıp götürecek beni,Ben gonca güllerin içindeki tomurcuklara gidiyorum,ben benide alıp terkediyorum eski dünyayı,artık kendi hayal dünyamda bir evde yaşayacam.

Göz bebeklerim ufukta bir şeyler seziyor,sanki parlak bir şey bu,rengi belli olmasada içim ferahladı görünce ışığını,tam ufuğa doğru gidiyorum ama bakamıyorum,ben korku içinde kasveti görünce tedirgin oldum bir an,ben gidiyorum beşinci gün ile.

Ve işte son gün bu gün,son haykırış bitti biraz önce,artık devamı yok bu hayatın,geleceğin son günü bu gün,sarmaşıklar sarmamış bu gönlümü,bir kuş bile konmadı çatılarıma,ben bir hayal bile kuramıyorum son günde,bir kaç satır bile yazamıyorum,artık yoruldum ben rüzgardan,bir dağ eteğinde kalamıyorum,ben gidiyorum ama ardıma bile bakamıyorum çünkü önümde yeni bir gelecek var,bir kuşun kanatları üstünde kurduğum mucize gibi bir gelecek bu.

Artık yok oluyor geride kurduğum hayaller,ben hayal okyanusunda yeni bir gemi ile yelken açıyorum ebedi....

GİDİYORUZ...

'Bitmeyecek bir masalın içinde olmaktansa,sonu olan bir kabusu yeğlerim'

Gidiyoruz artık biz bizden,bitiriyoruz tamamı ile yarım kalmış hayalleri.Son veda bu benden sana,ben istediğin gibi görünemem,ben zaten olduğum kişiyim,değişim söz konusu değil.

Bitiyor artık ucu bucağı olmayan hayaller,biz hayallerde bile uzaklara gidiyoruz,hiç gelememek üzere.

Gidiyoruz,bittiğinde bir arkadaş teselli eder belki,bir mendil de ev sahipliği yapar göz yaşlarımıza,kaçmadan ve korkmadan gidiyoruz.

Bu gidişten sonra üzgün olmayacağız yada pişmanlık duymayacağız,sadece biraz yorgun olacağız,bir fincan kahvenin alıp götürebileceği bir derdimiz olacak.

Gitmeliyiz bence,sonu gelmez yoksa bu beklemenin,hayaller kurmak basit ama gerçekleşmeyen umutlara bağlanamam ben artık,her şeyi alıp gidiyoruz.

Yorgunluğu atlatır atlatmaz hemen yeni şeyler bulmaya başlarız,mesela sen resim çizersin bende şiir yazarım,bir şekilde kurtuluruz kasvetten,arada aklımıza gelince ağlarız sonra güzel günlerin hatrına bir tebessüm.

Ama artık kalamayız birbirimizde,bu bekleyiş,bu umutlar ve bu hayal deryası çok uzun sürmez,hemen silmeliyiz bütün hayal dünyamızı,gitmeliyiz.

Bu son masaldı benim için,son bir hayaldi yaşananlar ama her başlangıçın bir sonu var,onun için bunun sonuda gitmek ben gidiyorum,beklemek acı veriyor....