''Şöyle etrafıma bakınca anladım aslında,yalnızım ben bu güne gelirken
Bir mısranın içerisinde her şey,karanlık hakim bu güne gelirken
Satırların celladı belli değil,her şey dünya olmuş bu güne gelirken
Bir acı duyulur hastahane penceresinden,kimsesizlik hakim bu güne gelirken...''
Ne insanlar var dünyada,bir kaç değersiz şeyi hayatları yapıyorlar,sevgi bile yok onların dünyasında,hepsiin gözü dünya malında,azıcık bir hırs kaybettiriyor herşeyi,gerçi kimene ki zaten herkez herşeyde özgür,kimse kimseye karışmamalı zaten çünkü herkez zaten kendi hayatını yaşıyor insanlara aldırış etmeden,yapan bulurmuş derler bu dnyadan gitmeden...
Yazabilecek binlerce kelime var yanlızlık hakkında,aslında yanlızlık bazen güzel en azından sevilmeme korkusu yok insanda,yalnızlık iyi gibi hafiften,her an yanlış anlaşılma derdi yok,ama yanlızlık acıtır bazen,çevrenin zalimliği sayesinde,kaçıp kurtulmak zor işte...
Bizler yaratılış amacımızı unutuyoruz,severken değerin insana verilmesi gerektiğini onun dışındaki herşeyi ikinci plana atmasını unutuyoruz,zaten insan sevdiğini üzemezki,mesela insan yapımı olan ve insanların bulamadığı şu para ne kadar saçma,yani insanlar paraya o kadar çok önem veriyorlarki bazen dünyada hala saf ve temiz kalan bir kaç duygudan biri olan sevgiyi ona tercih ediyorlar,sevgiyi onunla ölçüyorlar,sahte sevgi anlayacağınız,sözde sevgi bu...
Bana kalsa diye başlamak istemiyorum,çünki bana kalacağı falan yok güç kimdeyse onda işte bu meret,bize ne uğrar nede bir selam verir sadece arada bir mektup yollar para,ama anlatamıyorsun derdini kimseye,insanlar bencil olmuş artık sadece kendilerinin çıkarlarını ve isteklerini düşünüyorlar başkaları onlar için sadece bir araç,hatta gerek yok onlarada işte o zaman kullanılacak bir şey kalmaz diye yüzlerine gülüyorlar utanmadan,sinsice,gerçekçi,anlaşılır...
Aman kimene sevgiden zaten bırakın saf sevenler kalsın,insanlar bir gün anlarlar elbet sevginin gerçek amacını ve anlamını,gerçi iş işten geçer o zaman ama yapacak bir şey yok.Zaten sevmeyen insanın davranışları bellidir,soğutur insanı yavaş yavaş,sonra bütün dünyadaki suçlar onundur,o hiç bir şey yapmamıştır ama çevredikiler kraldır,adamdır,sevense sadece salaktır,kıymeti anlaşılasıya kadar sadece bir aparattır.
Amaç belli insan belli,rüyaların bir parçası zaten dünya,herşey gerçek olamayacak kadar güzel,kabusların tamamı dünya,herşey uyanmak isteyeceğin kadar korkunç ve açıtıyor,bir kelime kadar narin aşk,yazmaktan sıkılırsın bazen,ama sevginin açlığı çok fazladır,karma karışık olur bütün düşünceler,sahteliğin sarmalında takılı kalmış gerçek sandığımız sevgiler,ilk defa yalansız bir ev...
