Bir kahramandı onlar çocuklarının gönlünde,ama hayallerinde hep karaydı yüzleri,resimlerde özlemle anılır akşamları yemeklerde sandalyeleri boş kalırdı yerin metrelerce altında sadece ailesi için durmadan çalışırlardı ama hiç güneş uğramazdı sofralarına,onlar karanlık tünellerde durmadan çalışır bizim ısınıp evde yaktığımız kömürü durmadan çıkarlardı biz görmeden,nasılda bir çabaydı onların ki,biz paket paket alırdık kömürü onlarsa o kömürü bize ulaştırmak için durmadan çalışırlardı,ne facialara göğüs gerdiler kim bilir,ne ayrılıklar,ne özlemler yaşadılar kim bilir,şimdi onlar hastanelerde veya kara toprağın altındalar ama hep gönlümüzde kalacaklar şimdi açalım ellerimizi yaratana yalvaralım onlar ve aileleri için şimdi bırakın kendi işinizi,şimdi destek zamanı,şimdi dua edip yardım zamanı,haydi gönüllerimiz somada birleşsin onları anlatacak o kadar çok kelime var ki sayfalar yetmez
SOMADAKİ FACİADA HAYATINI KAYBEDENLERE ALLAH RAHMET EYLESİN
AİLELERİNE SABIR VE GÜÇ VERSİN...
HASTANELERDE YATAN ABİLERİMİZE ALLAH ŞİFA VERSİN AHMET YASİN ÇİÇEK
