Can oldu karnımdaki kelebekler,sensizlik işlemişken damarlarıma,kalbimdeki sancıya dayanmak,bu acıya katlanmak çok zor.Kimse duymazken sesimi her saniye çığlık atmak ve yardım istemek çok zor.,
Gelmeyeceğini bile bile beklemek umutlarla,özlemek,gizlemek kalbinde her daim,gelememesi çok zor.
Ah kalbim,her saniye acıtmak seni ne kadarda üzüyor beni bir bilsen ama ben ne yapayım her saniye onu beklemek çok zor...
Dar geliyorken bana nefes almak,nefes vermek çok zor,bir bilsen rüzgar halimi esersin bütün gönül dağlarıma,bir bilsen sevgimi hiç gitmezsin perdelerimden,beni terkedenlerin inadına sen hep kalırsın sahillerim de.Belki ben olursun rüzgar,beraber eser beraber gürleriz bulutlara,bir o tarafa bir o tarafa sürükleriz umutlarımızı,ama kaçmak istersen rüzgar anlarım ben,hiç sıkmam canımı zaten ben alışkınım terkedilişlere,ben zaten hep bekliyorum beni terketmeni,her gece aynı korkuyla yatıyorum yatağıma...
Daha fazla esme bana ben artık yoruldum,zaten yorgunum ben gidişinden bir de esersen ben nasıl dururum karşında,ben nasıl dayanırım sararmış yapraklara.Ah sevgili ah kalbimin sevgilisi,neden terkedersin ki beni,bi çara bırakınca daha da acıyor göz bebeklerim,kime anlatacağım şimdi üzüntümü...
Kal demek istedikçe düğümleniyor boğazım,gitme demek bu kadar zor olmasın artık,gidinler bilmiyor ama klanlar hep hapis kalplerde,rüz küsüyor kalanlara.
Ben seni beytlere sığdırdım,bir şiiri layık görmedin bana,bir mısrada yaşatamadın beni,olsun ben hayallerinle uyuyorum her gece sen rüyalarımda yaşarken ben gerçeklere takılıpta gidemem...
Ey rüzgar git bir selam götür sevdiğime ben artık son sayfasını okuyorum hayat kitabının,kayboluyorum bir hikaye içinde,ben artık hapsoldum senli şiirlerde,gel rüzgar götür beni hasret kokan bir denize...
