Wikipedia

Arama sonuçları

Bu Blogda Ara

20 Eylül 2014 Cumartesi

Bir şairin gözünden

Henüz hislerini açmaya cesaret edemiyordu,kalbindeki sevgi
ne kadar büyük olsada durduruyordu onu reddedilme korkusu
ama ne kadarda güzel ve büyüleyiciydi o sanki gizli bir
hazine gibi,bilgisayarın başında onunla konuşuyordu,her an
söylemek için can atıyordu ve sonunda açıldı her şeyi göze alarak
acaba ne cevap verecekti sevdiği,korktuğu başına gelmedi
kabul etmişti teklifini,dünya onundu artık şiirler yazılıp
öyküler okunacaktı onun uğruna çünkü o seviyordu onu koşulsuz
günler geçtikçe dahada sabırsız oluyordu,çünkü o şehire gidip onu
görecek ve doya doya sarılacaktı yarine,o gün geldiğinde
yolculuk sanki hiç bitmemiş,zaman hiç geçmemişti,bir şekilde
buluşmak için evden ayrıldı ve bir müddet sonra onu gördü
vakit akşam olmasına rağmen güneş doğmuştu o gülünce içinde
adını koyamadığı bir heyecan hakimdi,el ele tutuşarak caddede
yürüdüler,dünya sadece onun etrafında dönüyordu sanki,tam 10
gün bir an ayrılmadan beraber eylendiler,işte o üzücü gün
gelmişti artık memlekete dönme zamanı,araya bir özlem girecekti.
Üzüntüsü yüzünden belli oluyordu,ondan bir dakika bile ayrı
kalsa özlüyordu peki bir buçuk ay nasıl geçecekti?Acaba sabrı
nereye kadar onu dizginleyecekti?Bu soruları bir kenara bırakıp
onu düşünmeye başladı günler geçtikçe daha özlüyordu hatta onu
delice arzuluyordu,aklına bir sürü şey geliyor fakat yapmaya
gücü yetmiyordu,çünkü onunda gücü sınırlıydı,bekledi fakat o
süre zarfında soğuk buzlar oturdu kalbine,dayandı,onun kokusunu
hala burnun direklerinde hissediyordu,ve işte geri dönme vakti geldi
sonunda ona yeniden kavuşabilecekti,doya doya sarılacaktı,gözlerine
bakıp onu sevdiğini haykıracaktı...

Peki ne olmuştu o eski yare?o yakınlık ne olmuşta kaybolmuştu
bedeninden,yoksa yanlış bir şeymi yapmıştı ona karşı,yoksa
aklına gelen başınamı gelmişti?Bir başkasımı vardı kalbinde?
Bilmiyordu fakat her geçen gün dahada huzursuz oluyordu,susuyordu.
Ama hala onu seviyordu ve öyle olmaya devam edicekti ne kadarda
sevgisine karşılık bulamasada,bir ümit belki sever diye bekliyordu.
Acı veren tek şey onu her gün hasretle anmasıydı,ne kadarda
yanında olsa....

A.Y.Ç > A.D.N.U.F

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Ki Sen

Kalbim sıkışık bu koca evrende,içimde tutamadım artık, yazmak istediğim için doldurdum keselere mürekkepleri,durmadan yazmak için çabaladım....