bir hikaye desek

Bir bir adımlarla ağacın yanına yaklaştı ve yapraklarından bir tane kopardı.önce elinde yaprağı inceledikten sonra cebine attı.tek hobisi vardı hayatta her ağaçtan birer birer yaprak toplayarak koleksiyon yapıp sergilemekti.bir kaç ağaç kalmıştı,on yıllık bir uğraştan sonra her ağacı tanımış ve örnek almıştı.artık son kalan yapraklar için düştü yollara dağları tepeleri aştı içindeki hırs ve heyecan dahada büyüdü yol aldıkça,işte sonunda bir şehire gelmişti.hemen çevreyi taradı daha sonra fidan satan dükkanları dolaşmaya başladı en sonunda tam ümidini yitirmek üzereyken iki kişinin arasında konuştukları şeye kulak misafiri oldu,bir ağaçtan bahsediyordu insanlar onlara göre kutsal bir ağaçtı bu daha sonra yol aldı o ağaca doğru aksiyon tutkunu mecaracımız,ağacı gördüğünde gözlerine inanamadı çocukluğunda resimlerinde gördüğü hatta bu hobiye aşık olmasının tek sebebi bu ağaçtı ağaç her dalında farklı bir yaprak barındırıyordu,kasabalıların bu ağaca taktığı isim ''cennet ağacı'' idi.çıktı ağacın tepesine şanslıydı aslında kimsecikler yoktu etrafında daha sonra aldı her yapraktan,koydu dikkatli bir şekilde çantasına ama her hikayenin bir sonu olur oda maceracımızın sonu belliydi ağaçtan inerken düştü yere,ve uçurumdan yuvarlandı vücudunun her bir parçası yapraklar gibi döküldü toprak ananın üstüne ve son bu hikayede bitti işte bazen mutlu bazen mutsuz bir şekilde...