Bu yangını ölçecek bir termometre yok,bu yangınları söndürecek bir suya sahip değil bu dünya,sadece bir rüzgarın esmesini bekliyor bütün herkes...
Yokluk dağları arasında dolaşıyor garip bir bulut,bu yağmurda salına salına iniyor toprağa,sanki toprakta hiç gelmemiş gibi karşılıyor yağmura.
Sanki ilk defa gülüyor bu yüz insanlara,tebessüm kelimesini ilk defa telefuz ediyorum uzun zamandır,bu bir kahkaha sanki gidenlere inat.
Yaz yağmurları yağıyor kışın ortasında kalbimin buz dağlarında menekşeler açmış sanki,varlığının bana kattığı bütün yazları tutsak ediyorum kalbime.
Bir kar tanesi değiyor sana yazdığım rüyalara,bu ruhun bütün varlığı sana ait,kaçamak bir zamanda bile sana ulaşma çabasında benliğim.
Uzun bir yolun içinde kısa bir hayat bu sensizlik,uzun bir yaşamı seninle ister bu ruh.
Masallarda yaşamak değil benim seninle olan istediğim,beraber bir masal yazmak,beraber doldurmak mutluluk sayfalarını,nefesi bile beraber almak ve aynı taşın üzerine aynı adımları atmak.
Kısa ve öz seninle dolu bir hayat ve seninle kaplanmış bir düzene sahip olmak istiyorum,kimse değil sadece sen bu kısa ömürde.
Asrın yorgunluğu bedenimde,rüzgarın serinliğini hissediyorum hala,varlığın bir ağırlık katıyor pamuklara,demir sağlamlığı pamuk yumuşaklığına dönüşüyor.
Tüy kadar hafif bu hayaller rüzgar nereye hayaller oraya aslında,yok ya sensiz ne rüzgar nede kar güzel,mevsimler bile değersiz bu yoklukta.
Bir masaldan bir kahramana bu satırlar,gülümsemeyi unutma :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder