TOPRAK YOL

Sakin bir gece,yıldızlar bile uykuda,bulutlar son yağmur için hazırlanırken ben toprak yoldan ilerlemekteyim,üstümde bir ceket ve pantolon var ayaklarımda bir terlik,elimde sigaram var neredeyse bitmiş,son bir duman alıp atıyorum yere,bir çeşme kenarında durup biraz su içip soluklanıyorum,köpekler sahipsizce etrafta dolaşıp duruyorlar ürkütüyor havlamaları,sanki bir anda hepsi üzerime koşup saldıracaklar gibi hissediyorum,saatime bakıyorum hiç benim olmamış zamanda,aklımda hala sisli hatıralar ve beni derinden büyüleyen bir ses var,hava daha zifiri oldu,benim içim kadar olmasada beni rahatlatmaya yeter,bir yıldız ansızın kaydı bir anda,içimden onun adını geçirdim ve gözlerim doldu,toprak yola bir kaç damla göz yaşım döküldü,köye doğru yaklaştım,meydandaki lamba kesik bir şekilde ışık veriyor,benim pencerem açık duvardan dama tırmanarak pencereden odama giriyorum,resmi hemen yastığımın altında duruyor,uyumak için henüz erken ama onu düşünmek için geç kalmamalıyım,hayallerime dalıyorum onun resmine baktıktan sonra,gözlerim açık yıldızları izliyorum eminim onlarda beni izliyorlar aynı anda yarimde bakıyor çünkü,uyku yanımda uzanmış ve gözlerimin içine bakıyor,uyumak onun hayaline değişilir mi?Ama ben değişmem,onu düşünmeye devam ediyorum fakat bir anda bir silah sesi gecenin perdesini yarıp geçiyor,bir bağrışmadan sonra gene sessizlik perdesi çekiliyor geceye,bir sigara daha yakıyorum ve elime bir kağıt bir kalem alıp onun adınla yazmaya başlıyorum,neden mi?Toprak yolda onu özlüyorum...